- muhalefet
- muhalefet [muha:--] sa. pol Opposition f\muhalefet etmek opponieren; (karşı çıkmak) sich widersetzen\muhalefette olmak in der Opposition sein
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
muhalefet — is., Ar. muḫālefet 1) Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışa karşı olma durumu, aykırılık 2) Karşı görüşte, tutumda olan kimseler topluluğu 3) Demokraside iktidarın dışında olan parti veya partiler Birleşik Sözler muhalefet partisi muhalefet şerhi … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhalefet şerhi — is. Karşı olma yazısı, muhalefet gerekçesi İki taraf, herhangi bir önemli meseleye dokunulacağı zaman, muhalefet şerhleriyle yetiniyorlardı. A. N. Karacan … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhalefet — (A.) [ ﺖﻔﻝﺎﺨﻡ ] karşı düşüncede olma … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MUHALEFET — Kabulsüzlük. Karşı durma. Uyuşmazlık. Zıt gitmek. Zıddiyet. Muvafık olmamak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muhalefet partisi — is. Hükûmet kurmaya katılmamış parti … Çağatay Osmanlı Sözlük
muhalefet etmek — karşı davranışta bulunmak, karşı çıkmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHALEFET-ÜN Lİ-L HAVADİS Cenab — ı Hakk ın ne zâtında ne sıfâtında (mevcud olsun, mevhum olsun, muhayyel olsun), hiç bir şeye hiç bir cihette benzememesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ana muhalefet — is. İktidarın dışında sayıca en üstün olan parti … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıyasa muhalefet — is., esk. Kurala aykırılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
cumhura muhalefet kuvveihatadandır — halkın tuttuğu bir davaya karşı çıkılmaz anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
ARZU-YU HİLÂF — Muhalefet etme, karşı koyma arzusu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük